szczupak
szczupak złowiony!
Szczupak z pieca
Konia z rzędem temu, kto wytłumaczy to po nikąd dziwne zjawisko. Niezliczona ilość jezior i rzek, stawów i strumieni, gospodarstw rybackich i agroturystycznych, a ryba słodkowodna gości na naszych stołach nadal sporadycznie. Nic dziwnego, że w wielu przypadkach ryby słodkowodne i to nie tylko drapieżne, są pewnego rodzaju rarytasem, a zarazem rzadkością na naszych stołach. Podane ponadto w niekonwencjonalny sposób, jak na przykład pieczone, czy też z wody lub jeszcze lepiej z pary, będą niezapomnianym kulinarnym wydarzeniem, jeżeli będziemy chcieli ugościć członków rodziny lub przyjaciół.
Zdecydowanie unikajmy smażenia i wykorzystajmy możliwości nowoczesnych urządzeń kuchennych, pozwalających nam podkreślić walory smakowe dań. Nie żałujmy Świerzych warzyw i owoców oraz lampki dobrego białego wina, aby zadowolić wytrawnym smakiem nasze podniebienia.
Składniki:
- - tuszka ryby około 1-1,5kg;
- - sól, pieprz;
- - rozmaryn, sól czosnkowa, bazylia;
- - łyżka masła;
- - jedna cebulka;
- - dwie łyżki oleju rzepakowego
- do dekoracji:
- - jedna cytryna;
- - jedna nektarynka;
- - liście sałaty;
- - dwa liście pora
i posypać pietruszką. Krótko zapiec.
Wyłożyć na liście sałaty, na duży półmisek. Udekorować owocami i warzywami. Nawet zwykły liść pory przecięty na pół i ponacinany w piórka, czy też finezyjnie ponacinane owoce będą w stanie nacieszyć nasze oczy, a soczysta ryba z lampką wina zaspokoi najwybredniejsze podniebienia.
Smacznego.
piękny szczupak!!!
Cała Europa, z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, południowych Włoch i południowej części Półwyspu Bałkańskiego a także północna oraz środkowa Azja i Ameryka Północna. Introdukowany w wielu krajach świata, m.in. w Hiszpanii. Żyje w wodach słodkich, zarówno płynących, jak i stojących, oraz w słonawych wodach Bałtyku.
Cechy morfologiczne
Osiąga długość do 1,5 m i masę do około 10 kg. Okazy ponad 15–20 kg są rzadkie. Notowany rekord masy wynosił 35 kg[5]. Ciało szczupaka pospolitego jest spłaszczone, opływowe. Głowa wydłużona, ze zwężającymi się szczękami i bardzo szerokim spłaszczonym pyskiem. Zęby szczupaka na żuchwie są skierowane do środka i bardzo ostre, szczęka jest ich pozbawiona. Ponadto liczne zęby występują na kości podniebiennej, kościach międzyszczękowych, lemieszu, kości gnykowej oraz łukach skrzelowych. Łuski są dosyć małe, owalne, mocno osadzone w skórze. Linia boczna dobrze rozwinięta, często poprzerywana, posiada dwa lub trzy rozgałęzienia wzdłuż boków. Na głowie znajdują się liczne jamki zmysłowe. Płetwy grzbietowa i odbytowa są przesunięte mocno do tyłu i położone blisko siebie. Ubarwienie zmienne w zależności od warunków środowiska. Młode osobniki są zwykle jasnozielone, brązowawe lub srebrzyste. Ciemne plamy na bokach zlewają się czasami w poprzeczne smugi. Starsze osobniki mają ciemnozielony grzbiet, jaśniejsze nakrapiane żółtymi plamami boki i biały brzuch. Płetwy parzyste są czerwonawe i jasne, na nieparzystych występują ciemne poprzeczne paski. W dobrych warunkach rośnie bardzo szybko.Odżywianie
Ta sekcja od 2012-01 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Możliwe, że ta sekcja w całości albo w części zawiera informacje nieprawdziwe. Informacje bez źródeł w każdej chwili mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Pomóż Wikipedii i dodaj przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. Po wyeliminowaniu niedoskonałości prosimy usunąć szablon „Dopracować” z kodu tej sekcji. |
Rozród
Tarło odbywa wczesną wiosną – w marcu i kwietniu, na zarośniętych płyciznach, starorzeczach i zalanych łąkach. Ikra jest bardzo drobna, jest ona przytwierdzana do roślinności wodnej. Wylęg następuje po 12–15 dniach. Do tarła przystępują już osobniki roczne o długości 30–35 cm, jednak liczba złożonej ikry przez tak młode osobniki jest mała.Znaczenie gospodarcze
Mięso szczupaka jest wysoko cenione[potrzebne źródło], szczególnie w Europie Środkowej i Południowej, trudne jednak do porcjowania w taki sposób, by uniknąć pozostawienia w mięsie ości.Popularna ryba wśród wędkarzy sportowych, łowiona na przynęty naturalne (na żywca) i sztuczne (woblery, rippery, błystki obrotowe oraz wahadłowe (tzw. "blachy") i inne. Najpopularniejszą metodą połowu jest spinning. Wędkarzy podczas połowu szczupaka obowiązują okresy i wymiary ochronne zgodnie z regulaminem Polskiego Związku Wędkarskiego.
Ochrona
W ostatnich latach liczebność szczupaka w polskich wodach wyraźnie się zmniejszyła[potrzebne źródło] ze względu na nieracjonalną gospodarkę rybacką[potrzebne źródło] i kłusownictwo[potrzebne źródło] oraz także bardzo dużą presję wędkarską[potrzebne źródło]. Niski stan wód w rzekach w okresie wiosennym oraz brak rozlewisk przyczyniają się[potrzebne źródło] do wypierania tego drapieżnika z rzek przez inne gatunki np. bolenia[potrzebne źródło].Ważna jest ochrona środowiska szczupaka i innych ryb. Chodzi o zatrute wody, przeżyźnienie, brak miejsc na tarliska i inne.
Wymiar ochronny : 50 cm (Regulamin Amatorskiego Połowu Ryb 2013) |
Okres ochronny
1 stycznia - 30 kwietnia Limit ilościowy do zabrania z łowiska w ciągu doby wynosi 2 sztuki (łącznie z trocią jeziorową, trocią wędrowną, łososiem, sandaczem, sieją, boleniem) |
Przypisy
Bibliografia
- Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
- Ryby : encyklopedia zwierząt. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.
- Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.
- Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.
- Esox lucius. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org [dostęp 24 września 2008]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz